ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΣΠΑΡΤΟΛΑΚΑΣ - ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΚΑΛΙΟΡΑΚΗ - ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΨΑΡΡΑ

Αυτό που προκύπτει μετά από μία εξόρυξη είναι μια πολύτιμη ευκαιρία για νέους πειραματισμούς. Στη περίπτωση της Σπαρτόλακας , η πλήρη αποκατάσταση της ουλής είναι κάτι το ακατόρθωτο αλλά και στη δική μας περίπτωση ανεπιθύμητο. Αυτό που επιδιώκουμε λοιπόν είναι ο σχεδιασμός ενός χώρου που θα δημιουργήσει σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων και των χώρων αλλά και μεταξύ των ανθρώπων στο χώρο. Πρόθεση μας είναι η ενεργοποίηση του σημείου αυτού και κατά συνέπεια των δικτύων , και η ανάδειξη μέσω αυτού του τοπίου και η σχέση του με της γύρω περιοχές. 

Το φεστιβάλ που θα λαμβάνει χώρο στη τοποθεσία της Σπαρτολακας ,σχετίζεται με την ανάδειξη των τοπικών παραδοσιακών προϊόντων. Αποτελείται από δυο μέρη, το μόνιμο και το εφήμερο.

Με βάση τους απαιτούμενους χώρους των εγκαταστάσεων του φεστιβάλ , προχωρήσαμε στο διαχωρισμό των χώρων σε ζώνες , με κέντρο το πιο δημόσιο χώρο , αυτό της υποδοχής, και εξωτερικά τους πιο ιδιωτικούς , της διαμονής. Οι προσβάσεις σε αυτές τις ζώνες βρίσκονται στη βορειά πλευρά και σε διαφορετικά επίπεδα.

Το μόνιμο μέρος του φεστιβάλ χωρίζεται σε 3 επίπεδα.

Το βασικό μέρος του μονίμου τμήματος είναι το ισόγειο. Αυτό περιλαμβάνει καταρχάς τον εκθεσιακό χώρο , ο οποίος έχει 3 κεντρικά δωμάτια που μπορούν να εκθέτουν διαφορετικές θεματικές , και φωτίζονται από φεγγίτες στην οροφή . Επίσης φεγγίτης υπάρχουν σε άλλα τρία σημεία ώστε να καθοδηγούν με το φως τον επισκέπτη στο χώρο αλλά και να αναδεικνύουν το βράχο που εισέρχεται εντός του κτήριού. Έπειτα υπάρχει ένας δεύτερος χώρος υποδοχής που λειτουργεί και ως χώρος κυκλοφορίας-σύνδεσης με το ανώτερο όροφο , αλλά και ως υποδοχή για τον χώρο διαλέξεων που μπορεί να χρησιμοποιείται και ανεξάρτητα από τον εκθεσιακό χώρο.

Δίπλα στο χώρο διαλέξεων , με διαφορετική πρόσβαση , υπάρχει μια καφετέρια με θέα προς το χωριό  Ελαιώνα. Στο κέντρο του υπαίθριου χώρου υπάρχει μια μικρογραφία του Ελαιώνα και δημιουργείται έτσι μια σύνδεση με τον Ελαιώνα και το Δελφικό τοπίο .

Στον άνω όροφο προχωράμε στην λιγότερο δημοσιά ζώνη , και έχουμε τα γραφεία , την αποθήκη και στο κέντρο μια βιβλιοθήκη που έχει πρόσβαση και το κοινό.

Η πρόσοψη του πρώτου ορόφου έχει μια διαβάθμιση που εισάγει σταδιακά το φως , με τα ανοίγματα να φαρδαίνουν κατευθυνόμενοι προς την θέα του Ελαιώνα .

Οι ξενώνες ως η πιο ιδιωτική ζώνη βρίσκονται στο ανώτερο επίπεδο με διάταξη τέτοια ώστε όλα τα διαμερίσματα να έχουν ανεμπόδιστη θέα.

 Στη διάρκεια του φεστιβάλ , ενεργοποιείται ο κεντρικός υπαίθριος χώρος στον οποίο υπάρχει χώρος για τοποθέτηση περιπτέρων με τοπικά προϊόντα και χώρο κυκλοφορίας για τους επισκέπτες.

Ένας χώρος για workshop και άλλες εκδηλώσεις , ως λιγότερο δημόσιος χώρος είναι τοποθετημένος σε πιο κάτω επίπεδο , ενώ ο χώρος για την προσωρινή κατοίκηση για το φεστιβάλ είναι ακόμα πιο απομακρυσμένος για περισσότερη ιδιωτικότητα.