Στόχος μας ήταν η εστίαση στην επιφανειακή εξόρυξη της Σπαρτόλακκας Α. Συγκεκριμένα αφαιρέσαμε τα στείρα υλικά από το φακό και διαμορφώσαμε το τοπίο του φεστιβάλ με αυτά αναμειγνύοντας τα με ελαφρό μπετόν. Δημιουργήσαμε έναν περιμετρικό περίπατο γύρω από το προυπάρχον κοίτασμα - ανεβαίνοντας σκάλες και ράμπες ξεκινάει και η πρώτη στάση του, δηλαδή ένα τριόροφο κτίριο με το δώμα του να είναι το πρώτο σημείο στάσης και θέασης του χωριού του Ελαιώνα. Η κατακόρυφη κίνηση προς τους κάτω ορόφους του κριρίου επιτυγχάνεται με ασανσέρ και σκάλες. Ύστερα, συνεχίζοντας τον περιμετρικό περίπατο καταλήγουμε στο δεύτερο κτιριακό συγκρότημα που απαρτίζεται από τρεις ορόφους με το δώμα πάλι προσβάσιμο από τον περίπατο. Στο ισόγειο βρίσκεται το μουσείο, στον πρώτο όροφο τα γραφεία διοίκησης και στον δεύτερο τα καταλύματα των ερευνητών του φεστιβάλ. Τα δύο αυτά κτιριακά συγκροτήματα συνδέονται επίσης μεταξύ τους με μία γέφυρα που διασχίζει κατά μήκος το φεστιβάλ και αιωρείται ακριβώς από πάνω από το προυπάρχον κοίτασμα. Η γέφυρα αυτή είναι εξοπλισμένη με προβολείς που φωτίζουν τον βράχο στο σημείο όπου βρίσκεται το ανοιχτό αμφιθέατρο στην κατώτερη στάθμη στο σημείο του δρόμου και της εισόδου του φεστιβάλ. Έτσι ερχόμενοι από τον δρόμο και εισέρχοντας στο προυπάρχον κοίτασμα που δεν υπάρχει πια αντικρίζει κανείς το φωτισμό στο βράχο που τον οδηγεί προς το αμφιθέατρο, στο εφήμερο σκέλος του φεστιβάλ. Αντιθέτως, το μόνιμο σκέλος που περιγράψαμε προηγουμένως με τα κτιριακά συγκροτήματα γίνεται προσβάσιμο από τις σκάλες, ράμπες και ασανσέρ - ανεβαίνοντας υψόμετρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου